यदि म हुर्कँदै गर्दा कसैले मलाई यौन सम्पर्क गर्नु भनेको सामान्य हो र त्यो आनन्ददायी हुन्छ भनेर भनिदिएको भए मेरो जीवन मरुभूमिमा पाइने पानीको कुवा जस्तै हुन्थ्यो । त्यस्तो कुवामा म डुबुल्की मार्थेँ, पारिलो घाममा ज्यान सेकाउँथेँ र विभिन्न तरिकाले मेरो तिर्खालाई मेटाउँथेँ । दोष र लाजको दृष्टिकोणबाट नहेरिकन असीम आनन्दको रूपमा मात्रै । पहिलोपटक हामीलाई यौन सम्पर्कको बारेमा स्कूलमा सिकाउँदा त्यसको बारेमा हुने कुराकानी शीघ्र स्खलनभन्दा पनि चाँडो सकिन्छ । वीर्य तथा अण्डाहरू कसरी भेट्छन् भनेर शिक्षकले एक मिनेटभित्र व्याख्या गरिसक्छन् र बाँकी रहेको कक्षा कण्डमको बारेमा कुरा गरी सकाउँछन् । त्यसो गर्दा उनीहरूले हामीले बच्चा पाउने बेला नभइञ्जेलसम्म यसको बारेमा खासै थाहा पाइराख्नु पर्दैन भन्ने संकेत गर्छन् । भ्रुण, हामीलाई यस संसारमा ल्याउने नौँ महिनाको गर्भाधारण जस्ता कुरा नै हाम्रो नेपाली शिक्षा प्रणालीले यौनको बारेमा पढाउने कुरा हुन् । यौन सम्पर्क र बच्चालाई एउटै जसरी पढाइएकोले ज्ञानको त्यो थोपा लिएर यौन यात्रामा हिँड्दा हामीले आनन्द भन्ने कुरा पाउँदैनौँ । 

१८ देखि ९४ वर्षसम्मका विपरीत लिंगीसँग आकर्षित हुने ८१.६ प्रतिशत महिलाहरूले योनिमा लिंग छिराएर गरिने यौन सम्पर्कबाट चरमोत्कर्षमा पुग्दैनन् र १५ प्रतिशतले त्यसको अनुभूति जीवनभर गर्न पाउँदैनन् । कुनै पनि प्राणीले अनुभूति गर्ने सबभन्दा असीम आनन्द भनेको चरमोत्कर्ष हो र त्यसको अन्तरनिहित विधिको बारेमा बुझाउन वा सिकाउन खोजिन्न । हाम्रो समाजले हामीलाई यौन सम्पर्क भनेको बच्चा जन्माउनका लागि गरिने कुनै एउटा काम हो भन्ने दृष्टिकोण दिन्छ र त्यसो गर्दै गर्दा त्यसमा हुने रमाइलो तथा चरमोत्कर्षको आनन्दको अनुभूतिलाई बिर्सिइन्छ । पवित्रताको नाममा जब पूरै कार्यको बारेमा कुरा गर्न नहुने स्थिति बनाइएको छ त्यस अवस्थामा पुरुष स्खलनलाई यौन सम्पर्कको अन्त्यको रूपमा हेरिन्छ । पुरुषको चरमोत्कर्षलाई स्खलनसँग जोडिए पनि त्यो एउटा शारीरिक प्रक्रिया हो । तर पनि ९५ प्रतिशत पुरुषहरूले यौन सम्पर्कमा चरमोत्कर्षको अनुभव गरेको बताउँछन् । पुरुषहरूका लागि आनन्द भनेको मसिनो रेखा हो जुन प्राय: स्खलनको अन्तिम नतिजाले धमिलो बनाइदिन्छ, चाहे उनीहरूले चरमोत्कर्षको अनभूति गर्न पाऊन् कि नपाऊन् । विपरीत लिंगीप्रति आकर्षित हुने धेरै महिलाले आनन्दको महसुस गर्न नपाउने वा त्यसलाई नबुझ्ने तर बच्चा जन्माउने नाममा पुरुषहरूलाई आनन्द प्राप्तिका लागि औजार बन्ने स्थिति रहनु चिन्ताको विषय हो । 

ऐतिहासिक रूपमा हाम्रा आमा तथा हजूरआमाहरूले यौनका नाममा आनन्दका आयामहरुको बारेमा बिरलै महसुस गर्न पाए तर पुरुषहरूले बच्चा जन्माउने नाममा पनि त्यसको अनुभूत गर्न पाएका थिए । त्यसले महिलाको यौनिक आनन्द कति सीमान्तकृत रहेछ भन्ने देखाउँछ । स्खलनलाई प्रजनन र आनन्द दुवैको अन्तिम वस्तु हो भनी दिइएको सिकाइले महिलाहरूलाई यौनिक आनन्द अनुभव गर्न वा त्यसलाई अँगाल्न लागि बाधा पुर्‍याउँछ । यौन भनेको प्रजननको कामसँग मात्रै सीमित छैन र न त यो समाजको लागि योगदान दिन महिलाहरूले सहनुपर्ने पीडा हो । हरेक यौन सम्पर्क अत्यधिक आनन्दको अनुभूतिको एक अन्तरंग क्रिया हो र हामीले यस आनन्दलाई फैलिएका हात र अझ बढी फैलिएका खुट्टाहरूले लिन सक्नुपर्छ । यसमा पहिलो कदम भनेको आफ्नो शरीरलाई बुझ्ने तथा आफैँसँग प्रेम गर्ने हो । आफ्नो जैविक अस्तित्वलाई अँगाल्ने तथा आफ्ना आवश्यकताहरूको बारेमा सञ्चार गर्दा हरेक यौनजन्य क्रियाकलापहरुमा आफ्ना व्यक्तिगत चाहनाहरूलाई खोज्न तथा आनन्द अनुभूति गर्न मद्दत पुग्छ । यस आनन्दलाई परिभाषित गर्ने काम मात्र तपाईंको हो र तपाईंसँग यसको दाबी गर्ने अधिकार छ किनकि यो कुवामा तपाईैले त्यसको गहिराइलाई बिना कुनै हिच्किचाहट नाप्न पाउनुहुन्छ र अरूले तपाईंलाई त्यसो नगर्न भन्न पाउँदैनन् ।